Twenty-three

Justins POV

Patrzyłem zszokowany i zdezorientowany na wyjście od mojej sypialni. Policzek wraz z brzuchem, w który dostałem notesem, bolały. Ale nie bolało tak bardzo jak moje serce.

Spojrzałem na dziewczynę, która leżała obok mnie i zmarszczyłem brwi.

- Kim Ty kurwa jesteś? – warknąłem, a ta prychnęła pod nosem i podniosła się z łóżka, ubierając swoje dziwkarskie ciuchy.

- Tajemnica zawodowa. – wzruszyła ramionami i wyszła. Co kurwa?

Podniosłem się z łóżka i nałożyłem na siebie bokserki, a potem spodnie dresowe, po czym wyszedłem na korytarz. Ryan Good, Ryan Butler, Alfredo, Za i Khalil również wyszli ze swoich sypialni, a konkretniej z pokoi gościnnych. Zrobiliśmy sobie wczoraj taki męski wieczór, gdzie graliśmy w koszykówkę, potem na konsoli, trochę piliśmy, rozmawialiśmy i takie tam. Ale nie wypiłem na tyle, żeby nie pamiętać, co wczoraj się stało, bo wypiłem zaledwie dwa piwa.

- Który z Was zamówił mi tą dziwkę do pokoju? – warknąłem zły, smutny i sfrustrowany w jednym. Wszyscy wzruszyli ramionami, kręcąc bezradnie głową, oprócz jednego z nich… Alfredo.

- Chciałem sobie tylko pożartować, stary. Sorry. – westchnął cicho i uśmiechnął się. Myślałem, że go rozniosę.

- Słyszałeś przed chwilą te krzyki w moim pokoju? – spytałem.

- To mnie obudziło. Czemu ta dziwka krzyczała? – zaśmiał się, a inni chłopacy skarcili go wzrokiem.

- To nie ta dziwka krzyczała. To Lily wróciła wcześniej niż zaplanowała i mnie zobaczyła z tą laską. Rozwaliłeś mi związek, rozumiesz to kurwa? – wysyczałem przez zęby, zaciskając dłonie w pięści. Miałem ochotę coś rozwalić.

- To miał być tylko żart, uspokój się, bracie. – westchnął.

- Żart, tak? Jak posuwałeś Selenę, kiedy byłem chory, to to też był „żart”?

- O czym Ty mówisz?

- Myślisz, że jestem takim idiotą za jakiego mnie uważacie? Myślisz, że byłem ślepy i nie widziałem, że mój przyjaciel pieprzy moją dziewczynę, kiedy tylko ma do tego okazję? – gotowało się we mnie ze złości – Wypierdalaj z mojego domu i nie pokazuj mi się na oczy. – wrzasnąłem. Fredo wzruszył jedynie obojętnie ramionami i zszedł na dół, a następnie wyszedł. Popatrzyłem na resztę moich przyjaciół i wziąłem głęboki oddech, kręcąc bezradnie głową.

- Powinieneś wytłumaczyć wszystko Lily. Jak chcesz, to będziemy mogli z Tobą pojechać tam, gdzie teraz jest. Właśnie, gdzie ona jest? – podszedł do mnie Khalil i poklepał mnie po plecach, uświadamiając mi, że on jak i inni nie byli w to wszystko zamieszani.

- Nie wiem, po prostu sobie poszła – wzruszyłem ramionami – Znajdę ją. – powiedziałem i chciałem pójść do swojego pokoju, aby wziąć jakąś koszulkę, ale Khalil złapał mnie za ramię, tym samym zatrzymując mnie.

- Poszukasz jej, ale nie teraz. Ty jak i ona musicie opaść z emocji, bo inaczej się pozabijacie albo jeszcze gorzej pokłócicie. – powiedział Butler, a inni skinęli głową na znak, że się z nim zgadzają.

- A co jak sobie coś zrobi? – spytałem, chowając twarz w dłoniach i próbując domyślić się, gdzie mogłaby pójść.

- Lily jest rozsądna i nic sobie nie zrobi. To prędzej Ty byś sobie zrobił. – uśmiechnął się delikatnie Za, a ja nie potrafiłem nie odwzajemnić uśmiechu.

Koło godziny dziesiątej moje emocje całkowicie opadły, wziąłem prysznic na uspokojenie, zjadłem śniadanie i byłem gotowy tam pojechać. To znaczy, jeszcze nie wiem gdzie dokładnie, ale wiem, że tam gdzie znajduje się Lily.

Postanowiłem zabrać ze sobą Ryana Gooda, bo jest z nas wszystkich najstarszy i najbardziej rozsądny, zawsze potrafi wprowadzić spokój do chaotycznej sytuacji, a poza tym znałem go już przez wiele lat, więc zna mnie na wylot.

Wyjechałem samochodem z garażu, a następnie pojechałem nim pod bramę, którą ochroniarz od razu otworzył, jednak poczekałem z wyjazdem. Otworzyłem okno, kierując wzrok na umięśnionego mężczyznę.

- Wiesz może gdzie jest Lily? Mówiła Ci gdzie idzie? – spytałem, poprawiając okulary słoneczne na moim nosie.

- Tak, zawiozłem ją rano do jej starego domu. – odparł oficjalnie, posyłając mi krótkie spojrzenie bez żadnego uśmiechu na ustach. Dziwne.

- Zawieź nas tam. – powiedziałem równie oschle i wyszedłem z samochodu. Ryan przesiadł się na tylne siedzenia, ja na miejsce pasażera, a ochroniarz usiadł po stronie kierowcy.

Pod domem Lily znaleźliśmy się jakieś półgodziny później. Wysiadłem z auta razem z Ryanem i podeszliśmy do drzwi. Wziąłem głęboki oddech, próbując wymyślić jak mam zacząć się przed nią tłumaczyć.

Gdy powtarzałem sobie poszczególne słowa w głowie, Ryan tak po prostu zadzwonił dzwonkiem do drzwi. Spojrzałem na niego złowrogim wzrokiem, a po chwili przed nami stanęły dwie dziewczyny. Jedną z nich była Chelsea, a drugiej nie znałem, ale to pewnie też jakaś przyjaciółka Lily.

- Jeszcze masz tupet, aby tutaj przychodzić? Jakie wytłumaczenie powiesz? Byłeś pijany? Lily Ci nie wystarczała? No mów. – produkowała się jedna po drugiej, jednak nie zwracałem na to uwagi. Chciałem rozmawiać tylko z moją Lily.

- Przestańcie. Nie przyszliśmy tutaj się kłócić. – powiedział Ryan, żeby je uspokoić. Dziewczyny teraz zaczęły naskakiwać na niego, dlatego wykorzystałem sytuację i wszedłem do domu, a mój przyjaciel zamknął za mną drzwi, tym samym zostając z Chelsea’ą i tą drugą na dworze. Przekręciłem zamek w wejściu, aby nie mogły tu wrócić, po czym poszedłem do salonu, gdzie zauważyłem Lily. Brunetka siedziała na kanapie z podkulonymi kolanami pod brodą, obejmując nogi rękami. Naciągnęła na dłonie bardziej rękawy swojej bluzy i westchnęła melancholijnie. Jej piwne oczy były zaczerwienione, ale nie płakała, aczkolwiek we wzroku Lily znajdował się żal i smutek, żadnej złości. Twarz, która zazwyczaj jest blada, teraz była całkowicie biała i gdy przyglądałem się tak dziewczynie, to dochodziłem do wniosku, że przypomina bardziej zjawę niż człowieka.

Niepewnie usiadłem obok niej i przejechałem wierzchem dłoni po jej policzku, jednak wtedy brunetka od razu odskoczyła ode mnie, usadawiając się na drugim końcu kanapy.

- Nie dotykaj mnie. – wychrypiała.

- Lily, chcę porozmawiać… Nie zdradziłem Cię. – powiedziałem, zastanawiając się nad swoimi dalszymi słowami.

- Więc ciekawe, co tamta laska robiła u Ciebie w łóżku. – burknęła pod nosem, cały czas mi się przyglądając, tak jakby chciała wyłapać choćby odrobinę kłamstwa z mojej twarzy oraz słów.

- Wczoraj wieczorem zrobiliśmy sobie z chłopakami męski wieczór, a wśród przyjaciół był też Alfredo, który postanowił mi zrobić ten mały „żart”. Nigdy nie powinnaś była tego zobaczyć, a on nigdy nie powinien był tego zrobić. – mówiłem spokojnym tonem głosu, żeby nie zdenerwować dziewczyny jeszcze bardziej, lecz wewnątrz miałem ochotę roznieść Fredo za to co zrobił.

- I czemu mam Ci wierzyć? – wymamrotała i zmarszczyła brwi. Oczy Lily zaszkliły się.

- Myślisz, że zdradziłbym Cię po przejechaniu całych Stanów Zjednoczonych bez jedzenia, picia, snu i w zimnie tylko dla Ciebie? Że po tych wszystkich próbach zaufania, zapoznaniu Cię z moją mamą, traktowania Cię jak księżniczkę, intrygach Seleny, straceniu naszego dziecka, mógłbym naprawdę Cię zdradzić tylko dla chwili przyjemności? Kurwa mać, każdego dnia zakochuję się w Tobie jeszcze bardziej, a Ty myślisz, że byłbym w stanie zamówić sobie dziwkę na jedną noc. – kiedy skończyłem mówić, poczułem dłoń Lily na swojej dłoni. Brunetka przysunęła się bliżej mnie, a ja złapałem jej biodra i posadziłem sobie dziewczynę na kolanach, jednak nie ukrywam, że byłem zdziwiony, że tak szybko mi uwierzyła.

Zwilżyłem swoje spierzchnięte wargi, a następnie pocałowałem Lily czule, pokazując jej tym pocałunkiem wszystkie uczucia, które czułem w stosunku do niej. Poczułem, że dziewczyna uśmiecha się poprzez pocałunek, który po chwili zaczęła odwzajemniać z równą czułością.

- Chodźmy na górę. – szepnęła, a ja skinąłem głową. Podłożyłem dłoń pod jej kolana, drugą na plecach i uniosłem piwnooką w górę jak do ślubu. Krętymi schodami poszedłem na górę, a na korytarzu Lily wskazała mi, do którego pokoju mam iść. Prędko to zrobiłem, po czym położyłem ją wygodnie na łóżku. Pochyliłem się nad brunetką, kolana opierając po obu stronach jej bioder, a ręce po dwóch stronach głowy. Żadne z nas się nie odzywało, żadne z nas nie mrugnęło, patrzyliśmy sobie jedynie w oczy, a cisza, która nas otaczała była naprawdę… przyjemna.

Jej zaróżowione, pełne wargi uchyliły się i uznałem to za znak. Ponownie zatopiliśmy się w pocałunku, tylko teraz było to intensywne oraz wypełnione pożądaniem, które wypełniało nas oboje od dawna. Bez przerywania pocałunku, Lily wsunęła palce w moje włosy, zaczynając je mierzwić oraz ciągnąć lekko za końcówki, a nogi oplotła wokół moich bioder, przyciągając mnie tym ruchem jeszcze bardziej do siebie. Językiem uchyliłem jej wargi i wsunąłem go do środka, przejeżdżając od razu jego koniuszkiem po podniebieniu, tym samym drażniąc go.

Oderwałem się od ust dziewczyny po jakimś czasie i zacząłem składać mokre pocałunki na jej szyi, dyskretnie zaciągając się zapachem jej ciała. Pachniała wanilią.

Lily zdjęła moją koszulkę, a dłońmi zaczęła błądzić po moich plecach, które co jakiś czas drapała paznokciami. Złapałem za gumkę od jej legginsów i ściągnąłem je razem z majtkami. Brunetka ponownie owinęła mnie nogami wokół bioder, a świadomość, że jej dolna partia ciała jest bez żadnego odziania i tylko dla mnie, doprowadzała mnie do szału.

Po chwili oboje pozbyliśmy się wszystkich swoich ubrań i wpatrywaliśmy się w siebie, próbując wyczytać jakiekolwiek emocje ze swoich oczu. Lily pociągnęła za mój nieśmiertelnik, tym samym przysuwając moje ciało bliżej swojego.

- Nie mam gumek przy sobie. – mruknąłem niezadowolony.

- Od tamtej wpadki zaczęłam brać tabletki w razie czego… - pogładziła mój policzek. Zwilżyłem swoje wargi i pocałowałem ją czule, zaraz po tym wchodząc w nią.

To było nasze pierwsze, prawdziwe tego typu zbliżenie. Wydaje mi się, że ta moja zdrada, która nie była zdradą, potwierdziła nasze uczucia w stosunku do siebie nawzajem i chodź z jednej strony straciłem „przyjaciela”, to zyskałem Lily, która w pełni mi ufała i była moja, tylko moja. Moja prawdziwa dziewczyna.

________________

Rozdział krótki, wiem. Chciałam przedłużyć tą ostatnią scenę, ale uznałam, że sami sobie możecie ich wyobrazić :D

Btw, strasznie podoba mi się Lily na tym nowym nagłówku, ona jest taka piękna, jejuś :c

Miałam coś jeszcze napisać, ale zapomniałam co ;-; No nieważne..

Komentujcie i w ogóle, dziękuję za tyle wejść <3

Tweetujcie z hashtagiem #JilyHEpl